INDAHNYA UKHWAH YANG TERJALIN KERANA ALLAH ( EPISOD 2 )

ku mendekati 'dia' ..lalu mula lah sedikit bual bicara antara kami berdua

ana : assalamualaikum...boleh ustazah duduk sini? ( kerusi di sebelahnya kebetulan kosong )

dia : (sedikit terkejut ) erkk waalaikumussalam ustazah..boleh

ana : haikal sihat?

dia : alhamdulillah sihat ustazah.

ana : *Senyum* haikal faham tak tadi ustazah ajar pasal apa?

dia : ha? emm ...

ana : ada yang menganggu fikiran haikal ke? ke mungkin ustazah ajar boring ye?

dia : eh tak ustazah....ermm saya tak dapat focuslah ustazah....saya tak dapat focus tanpa azim ( shbtnya yang biasa kulihat sering bersamanya )

ana : kenapa azim tak datang hari ni?

dia : dia ada latihan rumah sukan...tak boleh lah ustazah...saya memang tak boleh belajar kalau dia tak de..saya rindu dia ustazah..dialah sahabat saya sampai syurga..

ana : (terharu ) kalau macam tu haikal kenalah focus..kata sahabat sampai syurga

dia : apa pulak ustazah..apa kena mengena sahabat sampai syurga dengan focus?

ana : haikal ingat lagi tak apa yang ustazah pernah kongsi tentang kaitan ilmu dengan dunia dan akhrat?

dia : (berfikir sejenak) nak kan dunia, kenalah dengan ilmu, nak akhirat kenalah juga dengan ilmu..nak 2 2 kena ada ilmu jugal..

ana : ahsanta ! *senyum* jadi..haikal kenalah focus..untuk dapatkan ilmu.nanti boleh kongsi dengan azim..sama2 dapat ilmu...sama2lah masuk syurga...

dia : ha'a lah ustazah...saya kena focus.nanti boleh ajar azim kan ustazah apa yang kita belajar hari ni...jadi dapat ilmu...jadi boleh lah dapat dunia dan akhirat sama2 kan ustazah...ustazah..jom ajar saya semula apa yang ustazah ajar tadi...

p/s : tak pernah ku lihat kanak2 seusianya..baru darjah 3 tapi mempunyai nilai ukhwah persahabatan yg begitu tulus....ingin bersama ke syurga....Allah...:')